باز باران با ترانه

می خورد بر بام خانه

یادم آمد کربلا را

گردش یک ظهر غمگین

گرم و خونین

لرزش طفلان نالان

زیر تیغ و نیزه ها را

با صدای گریه های کودکانه

وندرین صحرای سوزان

می دوید طفلی سه ساله

پر ز ناله, دل شکسته, پای خسته

باز باران قطره قطره

می چکید از چوب محمل

آخ باران کی بباری برتن عطشان یاران

تر کنند از آن گلو را...

آخ باران, آخ باران